«Η συμβολή του διαφορετικού τόπου κατοικίας μαθητών Δημοτικών Σχολείων στη διαμόρφωση ανάλογης περιβαλλοντικής υπευθυνότητας»

Οι υπαίθριες κινητικές δραστηριότητες συντελούν στο να έρθουν οι μαθητές σε επαφή με τη φύση μέσα από βιωματικές δράσεις. Η ενδυνάμωση της σχέσης ανθρώπου-φύσης καλλιεργεί το αίσθημα του σεβασμού γι’ αυτήν, αναδεικνύει την αξία της και ωθεί πιο εύκολα τα άτομα σε οικολογική συμπεριφορά. Σκοπός της παρούσας έρευνας ήταν να διαπιστωθεί εάν ο διαφορετικός τόπος διαμονής των μαθητών και η διαφορετική συχνότητα συμμετοχής τους σε υπαίθριες κινητικές δραστηριότητες, σχετίζονται με το βαθμό της περιβαλλοντικής ευαισθητοποίησής τους. Δείγμα στην έρευνα αποτέλεσαν 261 μαθητές Ε΄ και ΣΤ΄ δημοτικού, Σχολείων της περιοχής Θεσσαλονίκης, οι οποίοι συμπλήρωσαν την κλίμακα Περιβαλλοντικά Πιστεύω: γνωστική διάσταση, συναισθηματική διάσταση και συνολική περιβαλλοντική συμπεριφορά των Zafeiroudi και Hatzigeorgiadis, (2013). Από τα αποτελέσματα διαπιστώθηκε ότι ο τόπος διαμονής διαφοροποιεί τα περιβαλλοντικά πιστεύω των μαθητών -στη γνωστική διάσταση, στη συναισθηματική διάσταση και στη συνολική περιβαλλοντική συμπεριφορά- ενώ η διαφορετική συχνότητα συμμετοχής σε υπαίθριες κινητικές δραστηριότητες διαφοροποιεί τη γνωστική διάσταση και την περιβαλλοντική συμπεριφορά. Συμπερασματικά, η ενασχόληση των μαθητών με υπαίθριες κινητικές δραστηριότητες σε συνδυασμό με προγράμματα περιβαλλοντικής εκπαίδευσης, εκτός από τις γνώσεις και την καλλιέργεια κατάλληλων δεξιοτήτων, ενισχύουν τη σχέση των μαθητών με ζητήματα που αφορούν την περιβαλλοντική ευαισθητοποίηση τους.