Στόχος του παρόντος άρθρου ήταν η διερεύνηση των κινήτρων συμμετοχής σε προγράμματα παραδοσιακών χορών και η εξέταση της σχέσης ανάμεσα στα κίνητρα και την αφοσίωση στα προγράμματα. Το δείγμα αποτέλεσαν 139 χορευτές που συμμετείχαν σε 7 πολιτιστικά σωματεία παραδοσιακών χορών στη Βόρεια Ελλάδα. Για την μέτρηση των κινήτρων χρησιμοποιήθηκε προσαρμοσμένη έκδοση του REP (Manfredo Driver, & Tarrant, 2007). Για τη μέτρηση της προσκόλλησης χρησιμοποιήθηκε το ερωτηματολόγιο των Funk και James (2006), το οποίο περιλάμβανε δώδεκα ερωτήσεις με 4 κλίμακες: Γνωστική, Σημαντικότητα, Συναισθηματική και Αυτό-έκφραση. Τα αποτελέσματα της έρευνας έδειξαν ότι τα κίνητρα ελάττωσης άγχους, απόδρασης και βελτίωσης της φυσικής κατάστασης εμφάνισαν τους υψηλότερους μέσους όρους. Η αναλύσεις παλινδρόμησης έδειξαν ότι τα κίνητρα προβλέπουν ένα σημαντικό ποσοστό της πρόθεσης για συνεχιζόμενη συμμετοχή. Στην πρόβλεψη της πρόθεσης στατιστικά σημαντική συνεισφορά είχαν οι παράγοντες Κοινωνική αναγνώριση, Κοινωνικοποίηση (φίλοι και νέες γνωριμίες) και Βελτίωση ειδικών γνώσεων για το χορό. Μελλοντικές έρευνες θα πρέπει, λαμβάνοντας υπόψη τα αποτελέσματα της διερεύνησης των κινήτρων συμμετοχής και της σχέσης τους με την αφοσίωση, να εστιάσουν σε υποομάδες συμμετεχόντων.
̟Προγράµµατα ελληνικών ̟αραδοσιακών χορών, κίνητρα συµµετοχής, ̟ροσκόλληση