Αθλητικά Σχολεία στο Διεθνή Χώρο

Η ιδέα για μια ειδική αντιμετώπιση των νεαρών ταλαντούχων αθλητών ξεκίνησε από τα μέσα του 19ου αιώνα. Τα πιο γνωστά συστήματα είναι αυτά της Σοβιετικής Ένωσης, της πρώην Ανατολικής Γερμανίας, της Ρουμανίας, της Βουλγαρίας, της Σουηδίας και της Φινλανδίας. Σε όλα τα συστήματα, στόχος ήταν η δημιουργία μαθητών - αθλητών που θα διακρίνονται σε διεθνές επίπεδο. Στις χώρες τις ανατολικής Ευρώπης (Ανατολική Γερμανία, Βουλγαρία, Ρουμανία) και τη Σοβιετική ένωση, η ανίχνευση ξεκινούσε από τις μικρές τάξεις του Δημοτικού σχολείου όπου οι επιλεγμένοι αθλητές κατευθύνονταν σε αθλητικά σχολεία, σχολές ή οικοτροφεία. Κύριο χαρακτηριστικό του συστήματος ανίχνευσης, ήταν ο ενιαίος προπονητικός και αγωνιστικός σχεδιασμός και η κεντρικά καθοδηγούμενη διαδικασία αλλά και η στενή και διαρκής σύνδεση του σχολικού με τον εξωσχολικό αθλητισμό. Ένα από τα πιο γνωστά σύγχρονα συστήματα εφαρμόζεται στη Φινλανδία. Κύριο χαρακτηριστικό του είναι η αποκέντρωση, η εξειδίκευση σχολείων σε ορισμένα αθλήματα, η διευκόλυνση στην πρόσβαση των αθλητών – μαθητών στα σχολεία και η υψηλή χρηματοδότηση. Μια ενδιαφέρουσα προσέγγιση εφαρμόζεται στην Αυστραλία, όπου δεν υπάρχει ένα ενιαίο σύστημα αθλητικών σχολείων αλλά εφαρμόζεται ένα πρόγραμμα με στόχο τον ευνοϊκότερο συνδυασμό αθλητισμού και ακαδημαϊκής εκπαίδευσης. Συμπερασματικά, η ανασκόπηση των συστημάτων αθλητικών σχολείων στο διεθνή χώρο δείχνει ότι βάση ενός συστήματος είναι η αναγνώριση και η αντιμετώπιση του αθλητικού ταλέντου ως ένα χαρισματικό άτομο, που πρέπει να αξιοποιηθεί, η αυστηρή επιλογή των εισακτέων μαθητών, η ίδρυση και λειτουργία αυτόνομων αθλητικών σχολείων και η ανάγκη για διαρκή επιστημονική υποστήριξη των αθλητών υψηλού επιπέδου.